My, czyli lwy!

Kiara pobiegła do wodopoju się napić. Dawno tu nie była... Spojrzała smutno na wodę i... dostrzegła połowę swojego odbicia! Odskoczyła od wody, a po chwili zaczęła płakać. Taką zobaczył ją Kovu. Stał po drufiej stronie wodopoju. Żal rozdarł mu serce. Smutny, usiadł i patrzył na swoje żałosne odbicie przecięte na pół.

PIOSENKA!
W gąszczu trudnych spraw,

Chce odszukać nić,

Która wskaże mi,

Gdzie zmierzać mam, jak żyć

Wiem, że znajdę ją,

wiem już z kim chcę iść,

Gdy zabraknie sił,

Gdy zgubię sens,

Z pomocą przyjdzie chór dwóch serc



Już wiem, miłość drogę zna,

Poprowadzi mnie, przez świat,

Ty przy mnie, ja przy tobie,

Przez mrok, ku jutrzence dnia,

Świat jest lepszy gdy,

Jesteś obok ty,

Miłość drogę zna...



Kiedyś czułem wstyd,

Głupio bałem się,

Że nie zdążę już,

Że miłość straci sens,

Że wyśmieją nas,

Dzisiaj wreszcie wiem.



Z nich się mogę śmiać, nie zrażą mnie,

Przy tobie dobrze czuję się.

Wiem że, miłość drogę zna,

Poprowadzi nas przez świat,

Ty ze mną i ja z tobą,

Przez mrok, ku jutrzence dnia,

Świat jest lepszy gdy,

Jesteś obok ty,

Miłość drogę zna,

Wiem, że miłość drogę zna.

Podbiegł i przytulił ją.
KIARA: Tęskniłam za tobą...
KOVU: Ja za tobą też, nawet nie wiesz, jak bardzo...

http://www.youtube.com/watch?v=JDZrkwCUack